بلافصل

جعفر بن موسی کاظم (شاهرضا) به اعتقاد اکثریت مردم از فرزندان موسی بن جعفر و از برادران علی بن موسی است. بنا بر آنچه از اسناد در دست است قول صحیح‌تر این است که شاهرضا از فرزندان بلافصل موسی کاظم بود و در دامنه کوهی که امروز در جوار حرم است کشته شده است و سرش از تن جدا شد که در طوقچی اصفهان (بقعه راس الرضا) دفن شده است.حاج محمد ابراهیم همت فرمانده تیپ ۲۷ محمد رسول الله هم که در عملیات خیبر کشته شد و همچنین بابا رستم بختیاری از عارفان مشهور قرن سیزدهم قمری که در ابتدای دوره قاجاریه می‌زیست وبه رستم بیک نیز شهرت دارد در این مکان دفن شده اند.

بلافصله بعد از شروع به کار توماتیس، پدر او همکاران خود را که مشکلات تولید صدا داشتند به او ارجاع می‌داد. توماتیس به سرعت متوجه شد که تحقیقات قدیمی اصلاً کارساز نیستند و از سویی راجع به خود صدا نیز تحقیقات بسیار کمی صورت گرفته‌است. او تئوری اینکه بسیاری از مشکلات تولیدی در واقع مشکلات شنوایی هستند را مطرح کرد. جملهٔ " صدایی که گوش نمی‌شنود را نمی‌توان تولید کرد " در واقع عصارهٔ تحقیقات و روش او می‌باشد. او متوجه شد که صدایی خود خوانندگان اوپرا باعث آسیب به عضلات گوش میانی آن‌ها شده‌است. با این شنوایی آسیب دیده، آن‌ها خود را وادار می‌کردند تا صداهایی را تولید کنند که دیگر قادر به شنیدن آن‌ها نبودند.

بی شبه جانشین بلافصل احمدی زوج بتولی و در دریای سرمدی

پس از مرگ پادشاه ویسریس تارگرین یکم، همسر دوم و بیوهٔ او، ملکه آلیسنت از خاندان های‌تاور، با توطئهٔ یک کودتا پسر ارشد خود، شاهزاده اِگان را پیش از ولیعهد پرنسس رینیرا، دختر پادشاهِ فقید و تنها فرزند بازماندهٔ او از نخستین ازدواجش، به عنوان پادشاه اِگان دوم تاج‌گذاری می‌کند. رینیرا، خودش می‌تواند تخت آهنین را به ارث ببرد. اگرچه رینیرا بزرگ‌ترین فرزند پادشاه است و سال‌ها پیش به عنوان وارث بلافصل شناخته شده بود، آلیسنت و حامیانش او را برای حکومت نامناسب اعلام می‌کنند، (زیرا او به تازگی زایمانی طولانی‌مدت و دردناک در قالب یک مرده‌زایی داشته‌است) و استدلال می‌کنند که رینیرا به عنوان یک زن، باید پس از پسران آلیسنت، در ردیف جانشینی قرار گیرد.

او که در ایستانا بالای بسار در کوتا بهارو بدنیا آمد، پدرش سلطان محمد چهارم، سلطان کلانتان و مادرش سلطانه زینب بنت نیک وان محمد امین بود. در روز ۲۲ ژوئن ۱۹۱۱، پدرش به او عنوان «تنگکو سری ایندرا مهکوتا کلانتان» اعطاء کرد و در روز ۲۱ آوریل ۱۹۲۱ جانشین بلافصل گردید.

هنگامی که سلطان محمد اولجایتو، علامه حلی را دعوت کرد تا در بارگاه حکومت اش حاضر شود از علامه حلی درخواست کرد که کتابی دربارهٔ ادله نقلی و عقلی شیعه بر اثبات امامت علی و خلافت بلافصل وی بنگارد. علامه حلی در پاسخ به درخواست وی، کتاب «نهج الحق و کشف الصدق» را نگاشتند. دویست سال بعد از علامه حلی فردی به نام فضل بن روزبهان خنجی ردیه‌ای بر این کتاب می‌نویسد و نام آن را «ابطال نهج الباطل» می‌گذارد. روزبهان در کتاب اش که تالیف آن به سال ۹۰۹ هجری قمری بازمی‌گردد تمام کتاب نهج الحق را به نقد می‌کشد.

در شرق آبشار تپه‌های کلاه‌کوه و در شمال، کوه ازگن به آن مشرف هستند. روستای چشمه پریان در شرق و در دوردست‌ها در ارتفاعات از کنار آبشار دیده می‌شود. ضمن اینکه ارتباط بلافصل روستای بیشه با آبشار از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

کتاب «تاریخ ادبیات ایرانی» تألیف یان ریپکا مستشرق در سال ۱۹۵۶ به زبان چکی در پراگ به چاپ رسید. سه سال پس از آن در سال ۱۹۵۹ ترجمهٔ آلمانی آن در لایپزیک منتشر شد. ریپکا سه صفحه از این کتاب را به زندگانی دقیقی اختصاص داده‌است. آنچه در تحقیق او تازگی دارد اظهارنظریست که در باب کشته شدن دقیقی بدست می‌دهد و علت آن را به دلایل آنچه فردوسی در حق دقیقی آورده‌است، به اخلاق خشونت‌آمیز و تند دقیقی منحصر می‌کند. او می‌گوید زحمات دقیقی مقدمه بلافصل شاهنامه فردوسی بود و هنوز هم آثار آن در این منظومه به روشنی قابل درک است. درست است که دقیقی به تنهایی مبتکر سبک و وزن حماسی نبود ولی بی‌گمان در پیشرفت این دو سهیم بوده‌است و نمونه‌ای پرداخته‌است که فردوسی هم بدنبال آن رفته‌است.

بر نعت نبی مدح علی باز کنم وصل از بعد پیمبر جو وصی است بلافصل