بغات. [ ب ُ ] ( ع مص ) بغاة. رجوع به بغاة شود. بغاة. [ ب ُ ] ( ع اِ ) ج ِ باغی. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ). سرکشان. نافرمانان. و رجوع به باغی شود : و عجبتر آن است که امیرالمؤمنین ( ع ) در وقتی که باجماع امت خلیفه بوده و با بغاة و طغاة حرب کرده است خواجه مجبر... تشنیع میزند. ( کتاب النقض ص 350 ). || در اصطلاح فقه ، شخص یا اشخاصی از تبعه اسلام را گویند که بر ضد مقام پیشوایان معصوم دین قیام نمایند مانند خوارج نهروان که علیه علی ( ع ) قیام نمودند. ( از فرهنگ حقوقی جعفری لنگرودی ). || ج ِ باغی ، طالب و جوینده. ( آنندراج ).
معنی کلمه بغات در فرهنگ معین
(بُ ) [ ع . بغاة ] (ص . ) جِ باغی .۱ - سرکشان ، ناف رمانان . ۲ - کسانی از پیروان اسلام که ضد معصومین قیام نمایند، مانند خوارج .
معنی کلمه بغات در فرهنگ عمید
= باغی
معنی کلمه بغات در فرهنگ فارسی
سرکش و نافرمان ( صفت ) جمع باغی ۱- سرکشان نافرمانان. ۲- اشخاصی از تبع. اسلام را گویند که ضد پیشوایان معصوم دین قیام نمایند مانند خوارج نهروان که ضد علی ع قیام کردند . جهاد و مبارزه با این طایفه بر مسلمانان واجب است . یا بغاه
معنی کلمه بغات در ویکی واژه
بغاة جِ باغی. سرکشان، ناف رمانان. کسانی از پیروان اسلام که ضد معصومین قیام نمایند، مانند خوار
جملاتی از کاربرد کلمه بغات
أَنِ اعْمَلْ سابِغاتٍ السابغات الدروع الواسعة التامة، و السرد صنعة الدروع، و منه قیل لصانعها: السرّاد و الزرّاد، و السرد و المسرودة الدرع. قال ابو ذویب الشاعر:
قوله تعالی و تقدّس: أَ لَمْ تَرَوْا معناه ا لم تعلموا یا بنی آدم أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَکُمْ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ ای مکّنکم من الانتفاع بما فی السماء من الشّمس و القمر و النجوم و ما فی الارض من الجبال و البحار و النبات و الاشجار و الدّواب و الریح و السحاب و غیر ذلک ممّا تنتفعون به فی اوقاتکم و مصالحکم. وَ أَسْبَغَ عَلَیْکُمْ ای اتمّ و وسع حتی فضل و السابغات فی قصّة داود هی الدّروع الطویلة نِعَمَهُ قرأ نافع و ابو عمرو و حفص بفتح العین علی الجمع و قرأ الآخرون منوّنة علی الواحد و معناها الجمع ایضا کقوله: وَ إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللَّهِ لا تُحْصُوها. ظاهِرَةً وَ باطِنَةً قال عکرمة عن ابن عباس: النعمة الظاهرة الاسلام و القرآن، و الباطنة ما ستر علیک من الذنوب و لم یعجل علیک بالنقمة. و قیل: الظاهرة ما یراها الناس من الجاه و المال و الخدم و الاولاد. و الباطنة الخلق و العلم و القوّة و سائر ما یعلمه العبد من نفسه. و قیل الظاهرة ما یعلمه العبد من نفسه و الباطنة ما یعلمه اللَّه و لا یعلم العبد. و قیل لرسول اللَّه (ص): عرفنا النعم الظاهرة فما الباطنة؟