بردمیده

زخون لشکرخان‌گشته تیغ شاه کبود چو بردمیده شقایق ز برگ نیلوفر

او آب زندگانی می‌داد رایگانی از قطره قطره او فردوس بردمیده

امروز بنفشه زار و لاله از سنگ و کلوخ بردمیده‌ست

بر چهره بخت نیکت تعویذ چشم زخم است هر دم و ان یکادی ز اخلاص بردمیده

به بهار بنگر ای دل که قیامت است مطلق بد و نیک بردمیده همه ساله هر چه کاری

چیست آن سرو نارسیده به بار بردمیده ز ایزدی گلزار

صبحش ز بهشت بردمیده بادش نفس مسیح دیده

در هر گامی ازین خاک جای مائده ای است و در هر قدمی محل فائده ای، سر تا سر این ویرانه موضع و معدن خمر و چغانه است و محل سماع و ترانه، اینهمه خارها از گل رخسارها و بردمیده است و این همه عنکبوت از تار و پود زلفها بر هم تنیده،

کنار جوی ریحان بردمیده میان باغ طوبی سر کشیده

ز خون جگر تر شده دامنش گیا بردمیده ز پیراهنش