برتنی

خداوندا به قدرت بی‌نظیری که حسنی لانظیری برتنیدی

ای منی تا چند مانی و منی ای دنی تا کی غرور و برتنی

دگر مرد درویش با برتنی ز بیچارگان زشت و ناخوش منی

بد و نیک دوستان را به کنایت ار بگفتم به بهینه پرده آن را چو نساج برتنیدم

ز آبی من جهانی برتنیدم پس آنگه آب را پرباد کردم