برتری هوایی

متفقین تا ۱۹۴۳، بر آلمان برتری هوایی یافته بودند و بمباران شهرها و صنایع آلمان معمول شده بود. به هر حال، متفقین در کارزار بمباران استراتژیکشان روی صنایع تمرکز نداشتند و اهمیتی به بمباران آن‌ها نمی‌دادند و اشپر با مهارت ابتکاری‌اش می‌توانست بر خسارات بمباران فائق آید. با وجود این خسارات، تولید تانک‌های آلمان در ۱۹۴۳ بیش از دو برابر شد، تولید هواپیماها ۸۰ درصد زیاد شد، و زمان تولید زیردریایی‌های کریگسمارینه از یک سال به دو ماه کاهش یافت. در نیمه دوم ۱۹۴۴ تولید همچنان افزایش یافت و تا آن زمان تجهیزات کافی برای تأمین ۲۷۰ بخش نظامی در حال تولید بود، گرچه ورماخت فقط ۱۵۰ بخش در میدان جنگ داشت.

لودندورف در ۱۵ ژوئیه در تلاشی دوباره برای کشاندن نیروهای ذخیره متفقین از فلاندر به جنوب عملیاتی را آغاز کرد. تک در شرق ریمز توسط دفاع در عمق فرانسوی‌ها خنثی شد. نیروی هوایی آلمان که دچار مشکل سوخت بود زمینگیر شده و برتری هوایی با متفقین بود، به همین دلیل متفقین با کمک نظارت هوایی از تمام تحرکات آلمانی‌ها خبر داشتند و توانستند به خوبی حملات را دفع کنند.