معنی کلمه بربریت در لغت نامه دهخدا
بربریة. [ ب َ ب َ ری ی َ ] ( مص جعلی ) مأخوذ از تازی. منسوب به بربر. ( ناظم الاطباء ). توحش. وحشیگری. رجوع به بربریت شود.
بربریت
بربریة. [ ب َ ب َ ری ی َ ] ( مص جعلی ) مأخوذ از تازی. منسوب به بربر. ( ناظم الاطباء ). توحش. وحشیگری. رجوع به بربریت شود.
معنی کلمه بربریت در فرهنگ معین
معنی کلمه بربریت در فرهنگ فارسی
معنی کلمه بربریت در دانشنامه آزاد فارسی
در مکتب انسان شناسی تطورگرایی قرن ۱۹، یکی از مراحل رشد و تطور جامعۀ انسانی، مابین مراحل توحش و تمدن. مشخصۀ این دوره ظهور کشاورزی و استفاده از سفال است.
معنی کلمه بربریت در ویکی واژه
جملاتی از کاربرد کلمه بربریت
خود این مهد اذیت را و رسم بربریت را به قرن بیستم هرگز نه بینی جز در ایرانش
بسیاری، احقاق شخصی حق را یادگار دوران بربریت بشر می‌دانند و آن را در وضع طبیعی جایز نمی‌شمارند، اما باید گفت که در جامعه مدنی، به ویژه در فضای اینترنت نیاز به این نهاد کمتر از وضع طبیعی بشر نیست.
دولت نروژ حکم دادگاه اسیدپاشی را محکوم کرد و اجرای چنین حکمی را به اعمال دوران بربریت تشبیه کرد و آن را غیرانسانی خواند. دولت بلژیک نیز از دولت ایران خواسته بود تا این مجازات غیرانسانی را متوقف سازد. و همچنین دولت انگلستان نیز خواستار توقف مجازات غیرانسانی کور کردن با اسید شد.
گر این بود مساوات دوباره زنده باد بربریت (دوباره زنده باد بربریت)