بدآمد

بدآمد بد به سرو و مه ز قد و خد آن دلبر گر او بازارشان بشکست نشکسته است بازارش

چنین گفت باسرکشان غاتفر که مارا بدآمد ز اختر به سر

بکشتند او را بس از چارسال بدآمد بر ایرانیان بخت و فال

کر بدآمدت گهی، اکنون نیک آید کز یکی چوب همی منبر و دار آید

چو نیکی همچوروز و شب بدآمد مثل گوئی از این معنی تب آمد

در گفتگوی نفس و طبیعت کجافتاد؟ در جستجوی نقش بدآمد کجا دوید؟

گر دهان تلخی فرهاد بدآمد، شیرین خنده بر انجمن عشرت پرویز کند