سرزمین سردسیر باصریها از جنوب کوه بل در سرحد چهاردانگه تا دشت مرغاب و مرودشت و گرمسیر آنها در کربال، جهرم، جویم و شمالغربی لارستان بود و امروزه عمده آنها در مرودشت و گروه کوچکتری در جهرم ساکن شدهاند. ییلاق ایل عرب در بلوک بوانات، قنقری، سرچهان و دشت مرغاب و قشلاق آنها نیز در فسا، نیریز، زریندشت، جهرم و احمدی بود و امروزه بیشتر آنها در گرمسیر به ویژه فسا و عده کمتری در بوانات و سرچهان ساکن شدهاند.
در پی تبعید ابراهیم خان، اموال قوامیها مصادره، ایلهای خمسه به شدت سرکوب و رهبران شورشی آنها دستگیر شدند. هنگامی که ایلها همچون دیگر عشایر ایران وادار به تختهقاپو شدند، سختیهای بیشتری بر آنها وارد شد. هنگامی که الیور گارود در سال ۱۳۲۴ از فارس بازدید کرد، مشاهده کرد که بهارلوها «متأسفانه از تأثیرات مالاریا و بیماریهایی که در اثر انباشت آلودگی در سکونتگاههای آنها به وجود آمدهاست، منحط شدهاند» و بسیاری از طایفههای ایل عرب «در وضعیت اسفباری قرار دارند؛ به طوری که [برای گذران زندگی] به گدایی و دزدیهای کوچک وادار شدهاند.» آبادینشین شدن باصریها نیز در مناطق سردسیر تلفات سنگینی به آنان وارد کرد.