ایصاء

معنی کلمه ایصاء در لغت نامه دهخدا

ایصاء. ( ع مص ) ( از «وص ی » ) اندرز کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( تاج المصادر بیهقی ) ( ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ص 23 ). || فرض نمودن. ( منتهی الارب ). فرض کردن.( ناظم الاطباء ). || وصی گردانیدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).

معنی کلمه ایصاء در فرهنگ معین

[ ع . ] (مص م . ) ۱ - وحی کردن ، وحی قرار دادن . ۲ - اندرز دادن ، سفارش کردن .

معنی کلمه ایصاء در ویکی واژه

وحی کردن، وحی قرار دادن.
اندرز دادن، سفارش کردن.

جملاتی از کاربرد کلمه ایصاء

فَمَنْ بَدَّلَهُ الآیة... ای بدّل الایصاء هر که وصیت بگرداند و در آن تغییر و تبدیل آرد از اولیا و اوصیا بزه‌مندی آن تغییر و تبدیل بر ایشانست، که تغییر کنند نه بر موصی، و اللَّه شنوا و دانا است، وصیت از کننده می‌شنود و تبدیل از خلاف کننده میداند.