انیسون

معنی کلمه انیسون در لغت نامه دهخدا

انیسون. [ اَ ] ( اِ ) مقاومت و اعتراض. || مخالفت و ضدیت. ( ناظم الاطباء ).
انیسون. [ اَ ] ( اِ ) گیاهی که دانه های بسیار معطری دارد ولی با دانه های رازیانه غالباً مخلوط میشود. دانه های رازیانه دارای هشت شیار و دانه های انیسون که معمولاًآن را بادیان رومی میگویند دارای ده شیارند ( بادیان ختایی غیر از آن است ). ( گیاه شناسی گل گلاب ص 235 ). بذررازیانه رومی است و در آن حلاوت است و گرمتر است ازنبطی. ( قانون بوعلی سینا کتاب دوم چ تهران ص 154 ). بادیان رومی. ( نزهة القلوب ). قسمی از بادیان رومی که زنبان و زنپان ( زنیان ) نیز گویند. ( ناظم الاطباء ). و آن را بعربی حلوة خوانند. ( آنندراج ). کمون الحلو. ( منتهی الارب ). و رجوع به دزی ج 1 ص 43 و تذکره ضریر انطاکی و تحفه حکیم مؤمن و نیز رجوع به رازیانه شود.

معنی کلمه انیسون در فرهنگ عمید

گیاهی از خانوادۀ چتریان، با برگ های باریک خوش بو شبیه شبت، گل های سفید و چتری، تخم های ریز، سبزرنگ، و معطر. &delta، جوشاندۀ تخم آن در طب استعمال می شود. در نفخ معده، دل درد، سوء هضم، تشنج، ضعف قوای دماغی، درد سینه، و بواسیر نافع است، بادیان رومی، رازیانۀ رومی، زیرۀ رومی.

معنی کلمه انیسون در فرهنگ فارسی

(اسم ) گیاهی از تیر. چتریان که یکساله است و ارتفاعش تا ۵٠ سانتیمتر میرسد . برگهایش بشکل شبت و گلهایش چتری و میوهاش کوچک است و عطر تندی دارد رازیانج شامی بادیان رومی .
گیاهی که دانه های بسیار معطری دارد ولی با دانه های رازیانه غالبا مخلوط می شود . دانه های رازیانه دارای هشت شیار و دانه های انیسون که معمولا آن را بادیان رومی می گویند دارای ده شیارند .

معنی کلمه انیسون در فرهنگ اسم ها

اسم: انیسون (دختر) (یونانی) (تلفظ: anison) (فارسی: اَنیسون) (انگلیسی: anison)
معنی: آنیس، مقاومت و اعتراض

معنی کلمه انیسون در دانشنامه آزاد فارسی

نام گیاهی دارویی با نام های علمی پیمپینلّا آنیسومیا آنیسوم ولگارهاز خانوادۀ چتریان. انیسون یک نام رومی است. از دیگر نام های این گیاه زرعشامرا (سریانی)، بزر الرازیانج الرومی، حب الحلو، کمون الحلو (عربی)، بادیان رومی، رازیانه رومی، زیره رومی (فارسی) و رندلی (هندی) در خور ذکر است. این گیاه علفی، یکساله و به ارتفاع ۳۰ تا ۵۰ سانتی متر و دارای برگ های چندشکل و میوه ای کوچک بیضوی است. بوی میوۀ آن معطّر و مطبوع و طعم آن گرم است. این میوه به عنوان مقوّی معده و نیرودهنده دستگاه هضم در موارد سوءهضم های ناشی از ضعف این دستگاه به کار می رود. مصرف آن موجب تسکین اسپاسم های معده و روده، ازبین رفتن نفخ، آرام شدن دل پیچه و به طور کلی دردهای ناشی از انقباض معده و روده با منشأ عصبی می شود. همچنین باعث ازدیاد ترشّحات شیر در انسان و دام ها، رفع سردردهای یک طرفه، سرگیجه، سرفه، آسم، برونشیت و بوی بد دهان می شود. این گیاه در نواحی شمال غرب ایران می روید. نیز← رازیانۀ رومی

جملاتی از کاربرد کلمه انیسون

انیسون در نقاط مختلف جنوب ایران کشت می‌شود و از اقلام صادراتی ایران است.
بادیان رومی از تیره چتریان است و با دانه‌هایی سبز رنگ، گلابی شکل و کوچک که قسمت فوقانی آن نوک تیز بوده و پنج خط برجسته (ده شیار) بر روی آن کاملاً مشهود است. انیسون غالباً با دانه‌های هشت شیاری رازیانه اشتباه گرفته می‌شود. در صابون نیز از این گیاه استفاده می‌شود
روش مصرف: مقدار کمی از آنیسون تازه را درون قوری به همراه کمی آب بریزید و بگذارید تا ۱۰دقیقه به خوبی بجوشد و در لیوان میل کنید. از عوارض انیسون می‌توان احساس گرفتگی سینه و گلو و در صورت مصرف طولانی مدت به ترش کردن معده اشاره کرد.
از گذشته ابسنت داخل جام‌هایی ریخته می‌شود که جایی برای قراردادن یک قاشق چاک‌دار در بالای آن وجود داشت. پس از قرار دادن یک حبه قند بر روی قاشق، آب سرد را بر روی قند می‌ریختند تا ابسنت به میزان سه به یک یا پنج به یک با آب رقیق شود. در این روش مواد سازنده درآب حل نمی‌شوند. به محصول شیری رنگ این روش لاوش گفته می‌شود. ریختن آب اهمیت خاص خود را دارد و باعث بازگشت طعم اصلی گیاه انیسون می‌شود.
انیسون گیاه چند ساله و بلند با برگهایی دارای بریدگیهای زیاد است و بومی مناطق مدیترانه است.