انتقال دادن

قطعه ۶ که به عنوان آزادراه دوم کنارگذر جنوبی تبریز نیز فعالیت می‌کند، برای انتقال دادن آزادراه کنارگذر جنوبی تبریز از غرب به شرق برنامه‌ریزی شده‌است. ساخت این قطعه در تابستان ۱۳۹۸ آغاز شد. این بخش همچنین به عنوان یک مسیر از ارومیه به سمت تهران با دور زدن و عبور نکردن از شهر تبریز عمل خواهد کرد.

مهندسین با اره‌های الکتریکی این کوه مرتفع را به قطعات ۳ تا ۵ تنی تقسیم کردند و آن را به مکانی که در نظر گرفته شده بود، انتقال دادند. جرثقیل‌های غول‌پیکر قطعات را با دقت و وسواس به محل می‌برد و مهندسان و معماران آن را به روی یکدیگر نصب می‌کردند. جدا کردن کتیبه‌ها و هیروگلیف‌ها یک کار طاقت فرسا بود. اما این کار عظیم با دقت انجام گرفت. همانگونه که ساخت معبد ابو سمبل شگفت‌انگیز است، جابجایی و انتقال این بنای عظیم نیز انسان را بهت‌زده می‌کند و لازم است ذکر شود که این معبد در سال ۱۸۱۷ توسط جووانی باتیستا بلتسونی کشف شد در حالی که تا آن موقع معبد زیر شن‌ها و ماسه‌ها یی که در طول دو هزار سال معبد را فرا گرفته بود مدفون بود.

در زمان نصب ضریح پنجم، ضریح مرصع فولادی معروف به نگین‌نشان را — که در زیر ضریح چهارم قرار داشت — به سرداب انتقال دادند، به نحوی که اتصالش با ضریح درون حرم برقرار شد. در گذشته داخل ضریح دریچه‌ای در سمت پایین پا در کف رو به سرداب وجود داشت. در سال ۱۳۷۹ رواق دارالاجابه به مساحت ۱۹۶۵ مطابق با پلان طبقهٔ همکف حرم در زیرزمین ساخته شد که ورود به سرداب را از طریق هشتی واقع در سمت ضلع شرقی مقدور ساخت و دریچهٔ ذکر شده که در کف حرم بود، بسته شد. این رواق ۱٫۶۰ متر پایین‌تر از سطح مدفن واقع شده‌است.

شریعت‌زاده از نمایندگانی بود که در نهم آبان ۱۳۰۴ با رأی دادن به ماده واحده‌ای سلطنت قاجار را برانداختند و قدرت را به رضا شاه پهلوی انتقال دادند. شریعت‌زاده در دو دوره بعد تا سال ۱۳۰۹ نماینده بابل و در دو دوره پس از آن (هشتم و نهم) تا سال ۱۳۱۴ نماینده خمین و محلات بود. بسیاری از قوانین مهم مصوّب مجلس شورای ملی در طی این دوره‌ها از جمله قانون محاکمه وزراء را او تنقیح کرده‌است. او در کنار نمایندگی به وکالت دادگستری نیز ادامه داد و در بسیاری از محاکمات جنجالی و تاریخی به وکالت پرداخت. یکی از این محاکمات، دفاع او از اصغر قاتل (علی اصغر بروجردی) بود که سر و صدای فراوانی بر پا کرد. متن دفاعیات وی مورد تقدیر مقامات قضایی قرار گرفت و در نشریات حقوقی آن زمان به چاپ رسید و حتی به زبان فرانسه ترجمه شد.

ابری‌سازی یا ابری که در واقع یکی از روشهای رنگین کردن کاغذ است، در اصطلاح کتاب آرایی عبارت است از ایجاد نقوشِ درهم شبیه به لکه‌های ابر که از پاشیدن رنگ‌های آماده شده‌ی گیاهی یا معدنی بر سطح آب یا آهارِ (لعاب‌ِ) از پیش مُهیّا شده، حاصل می‌شود و همچنين شکل دادن به آنها به وسیله سوزن یا شانه، و در نهایت انتقال دادن آن نقوش بر کاغذی که به آرامی و دقت روی سطح آب یا آهار گسترانیده می‌شود.

این دوره غم‌انگیز در تاریخ موزه آرمیتاژ در سال ۱۹۴۵ به پایان رسید. در این زمان دولت کوشش می‌کرد با انتقال دادن تعدادی از آثار هنری به موزه که در طی جنگ جهانی دوم توسط ارتش سرخ از آلمان تصرف شده بود، خسارات وارده را جبران کند. گرانقیمت‌ترین بخش این غنیمت جنگی نقاشیهای هنرمندان امپرسیونیست بود که از مجموعه‌های خصوصی طبقه ممتاز آلمان به دست آمده بود.

جسد آقامحمدخان توسط علمای شوشی دفن شد. بعدها که فتحعلی‌شاه در تهران مستقر گردید، دستور داد بقایای او را به تهران منتقل کرده و در حرم عبدالعظیم حسنی دفن کنند. در ۲۶ جمادی‌الاول ۱۲۱۲ / ۱۶ دسامبر ۱۷۹۷، مجدداً او را نبش قبر کردند و جسدش را با تشریفاتی خاص به نجف، عراق انتقال دادند و پشت حرم علی بن ابی‌طالب دفن کردند. امروزه اثری از مقبرهٔ او وجود ندارد. فتحعلی‌شاه همچنین صادق‌خان شقاقی را بعدها در جنگی شکست داد و جواهرات سلطنتی را پس گرفت. قاتلان نیز دستگیر شدند و به دستور شاه با جدا کردن مفاصل و زنده زنده به آتش کشیدن، کشته شدند.

۶ سال بعد (۱۹۶۴) دوران برژنف رسید و او پرونده استرلتسوف را بررسی کرد. پله روسی زمانی که زندانی بوو در کمپ لسونی با مأموران به شدت درگیر شد و به همین خاطر او را به کمپ دیگری انتقال دادند. استرلتسوف در آنجا شانس بیشتری داشت و محبوب شد. یک بار فوتبال بازی کرد و زندانیان به تحسین او پرداختند. به همین خاطر نامه‌های زیادی برای برژنف فرستادند و از او تقاضا کردند مهاجم روسی را آزاد کند. در نهایت این اتفاق افتاد.

وقتی ویروس‌های به‌وجود آورندهٔ همه‌گیری جهانی آنفلوانزای خوکی (۲۰۰۹) را به‌طور آزمایشی به خوک‌ها تزریق کردند، این حیوانات ظرف ۴ روز مبتلا به آنفلوانزا شده و آنرا به سایر خوک‌هایی که در مجاورت آنها زندگی می‌کردند، انتقال دادند.

ارتباط روحانیت با شاهنشاهی محمدرضاشاه، چگونگی متفاوتی را نسبت به دوران پیشین (رضاشاه) داشت. پس از حضور متفقین در ایران و با وجود جریان‌های جدایی‌خواه و جریان‌های فکری چپ، شاه جدید ایران با مشورت‌هایی از اطرافیان خود برای نزدیک کردن روحانیت به شاهنشاهی، دست باز عمل کرد. به دنبال چنین رویکردی، شماری از روحانیان از تبعید بازگردانده شدند و اقدام مهم بعدی، انتقال دادن مرجعیت از نجف به ایران بود. همچنین برخی گزارش‌ها می‌گویند که برای فروکش کردن برخی جریان‌های جدایی‌خواهی از کشور از روحانیت بهره برده شد؛ اگرچه گزارشی رسمی نبوده است.