انبوی

آنچنان بادسار خاک انبوی آنچنان باد ریش و خاک افشان

هستند جهانی و گل انبوی مه دی من بهر خلالی را یک خار ندارم

ز یک یک دست می دو رویه میشد بشش سه چار،‌دست انبویه میشد

و بعد از آن پسری دیگر هم خرد از آن شیخ فرمان یافت، بر زبان شیخ رفت که اهل بهشت از ما یادگاری خواستند دو دست انبویه‌شان فرستادیم تا رسیدن ما.