امتیک

معنی کلمه امتیک در لغت نامه دهخدا

امتیک. [ اِ م ِ ] ( فرانسوی ، اِ ) داروی قی آور که از ترترات دو پتاس و انتیمون ترکیب شده. ( فرهنگ فارسی معین ) ( از ناظم الاطباء ).

جملاتی از کاربرد کلمه امتیک

آمیرتئوس احتمالاً نوه آمیرتائوس ساییس بود که به همراه ناظر لیبی ایناروس دوم (خود نوه فرعون پسامتیک سوم)، شورشی را بین سال ۴۶۵ پیش از میلاد رهبری کرد. و ۴۶۳ پیش از میلاد در برابر ساتراپ اردشیر یکم او از منابع آرامی و یونانی باستان شناخته شده‌است و در تاریخ دموتیک ذکر شده‌است. یک « «حاکم تقریباً ناشناخته» مشخص نیست که او هیچ بنای تاریخی به جا گذاشته‌است یا نه، و نام او فقط از یادداشت‌های دموتیک بازسازی شده‌است.
هنگامی که شاه کمبوجیه، فرعون پسامتیک را در نبرد پلوزیوم شکست داد، مصر به ساتراپی شاهنشاهی هخامنشی تبدیل شد و اندکی بعد آریاونده به عنوان ساتراپ آن منصوب شد. در ۵۲۲ پ.م. ، در پی انتشار خبر مرگ کمبوجیه، مصری‌ها به رهبری فردی بنام پتوباستیس سوم بر علیه حکومت هخامنشی شورش کردند که بر اثر آن آریاونده سرنگون شد. این شورش شخصاً توسط شاه بعدی هخامنشی، داریوش بزرگ و در حین سفرش به مصر در سال ۵۱۸ پ.م. سرکوب شد و آریاونده دوباره به جایگاه خودش بازگشت. او سپس تلاش کرد تا سرزمین لیبی را با تصرف کند.
او در اصل یک افسر در ارتش مصر بود. زادگاه او سیوف در سائیس بود. او در لشکرکشی عمومی فرعون پسامتیک دوم در سال ۵۹۲ پیش از میلاد در نوبیا شرکت کرد.