معنی کلمه الوهیم در دانشنامه عمومی
این واژه از جهت صرفی از واژهٔ عبریِ اِلُوَه ( به عبری: אלוה ) با پسوندِ جمع تشکیل شده است. سلیمان حییم آن را به معنی خدا، قاضی، فرشته و رسول دانسته است. معنی واقعی این واژه معمولاً موردِ مناقشه است. این واژه گاهی به صورت یک اسم مفرد آمده است؛ و معمولاً گمان می شود که به خدای واحد اسرائیل اشاره می کند؛ ولی در برخی موقعیت ها این واژه به عنوانِ جمعِ واژهٔ الوه و به معنی خدایانِ چندگانه یا فرزندانِ خدا آمده است. در برخی موقعیت ها معنیِ واژه از متن قابل استفاده نیست و به معنی موجودات قدرتمند، فرشتگان و حتی قضات نیز آمده است؛ که از متن چنین بر می آید که الوهیم به معنای قانونگذاران یا حاکمان انسانی آمده باشد.
در اساطیر سوریه باستان، الوهیم فرزندان اِل بودند، که برترین و رئیس آنان، ( ال علیون ) ، حداد نام داشت، که توسط مردم به بعل ( رئیس ) شناخته می شد. دشمن الوهیم، «یم»، اولین مخلوق ال، بود.
در فرازهای مختلف کتاب مقدس گاهی کلمات متفاوتی برای ترجمه این کلمه به کار رفته است. در عهد جدید سریانی، کلمه اَلوها ( به سریانی: ܐܠܗܐ ) ، در موقعیتهایی که کلمه عبری الوهیم از عهد عتیق نقل شده است، آمده است. همچنین در برخی اناجیل حاوی اسامی مقدس، نیز کلمه الوهیم به عنوان ترجمه کلمه تئوس ( به یونانی: θεος ) از متن یونانی مورد استفاده قرار گرفته است و عیسی مسیح نیز خود را فرزند الوهیم خوانده است. در جدول زیر برخی آیات که ترجمه متفاوتی از این کلمه دارند جمع آوری گردیده است:
رائلیان معتقدند الوهیم، در عبری باستان به معنی "کسانی که از آسمان فرود آمدند" بوده است و آن ها موجوداتی فضایی هستند که با اشیاء پرنده ناشناخته به زمین آمده اند و انسان را بر روی زمین با استفاده از علم ژنتیک ساخته اند و کلیه ادیان توسط آن ها به پیامبران القا شده است.