اقتدارگریز

آنارشیسم اسلامی اصطلاحی است که برای تبیین افکار اقتدارگریزی میان مسلمانان به کار برده می‌شود. اصطلاحی که بر اساس پیش فرض تسلیم در برابر خدا و نفی هر گونه سلطه بشری بنا نهاده شده است. اولین کسی که به این مقوله پرداخت یعقوب اسلام بود که در تابستان ۲۰۰۵ م این ایده را بنیان نهاد.

جناح‌های مختلف در انقلاب فرانسه مخالفان خود را به عنوان آنارشیست برچسب می‌زدند، اگرچه تعداد کمی از این متهمان پیرو نظرات مشابه به آنارشیست‌های بعدی بودند. بسیاری از انقلابیون قرن ۱۹ مانند ویلیام گادوین (۱۷۵۶–۱۸۳۶) و ویلهلم وایتلینگ (۱۸۰۸–۱۸۷۱) که به ترویج آموزه‌های آنارشیستی در نسل بعدی کمک کردند، خودشان و عقایدشان را با نام آنارشیست یا آنارشیسم توصیف نمی‌کردند. در زبان فارسی واژهٔ اقتدارگریزی توسط فرهنگستان زبان و ادب پارسی برای معادل آنارشیسم معرفی شده‌است.