اعتدالین

مأمون خلیفه عباسی دستور داد که کتاب المجسطی را از یونانی به زبان عربی ترجمه کنند. همچنین مأمون دستور به تهیه زیج مأمونی داد. در نیمه دوم سده سوم، نیریزی شرحی بر المجسطی نوشت و اثری دربارهٔ اسطرلاب تألیف کرد. ثابت بن قرة، حرکت نوسانی برابران (اعتدالین) را نپذیرفت اما فاصله اوج خورشید را از زمان بطلمیوس تا زمان خودش کشف کرد، وی همچنین کتابی دربارهٔ خورشیدگرفتگی و ماه‌گرفتگی نوشت. به دستور ابن سینا فهرستی از ستارگان تهیه شد. ابوریحان بیرونی نخستین دانشنامه ستاره‌شناسی در کشورهای اسلامی را تدوین کرد، و در آن از حرکت سیارات و گردش زمین به دور خورشید نوشت.

این دو نقطه همی رود بشمار اعتدالین در خزان و بهار

احتمالاً هدف آگریپا از این رصد بررسی تقدیم اعتدالین بود، که توسط هیپارخوس کشف شده بود.

در زیر نام ۱۲ برج دایرةالبروج آورده شده‌است. این نام‌ها در اصل از ۱۲ صورت فلکی منطقةالبروج گرفته شده‌است. باید دانست که این نامگذاری بیش از دو هزار سال قدمت دارد و در حال حاضر به دلیل پدیده‌ای به نام تقدیم اعتدالین، ۱۲ صورت فلکی منطقةالبروج نسبت به ۱۲ برج هم‌نام آن‌ها در آسمان جابه‌جا شده و تقریباً هر صورت فلکی به اندازهٔ یک برج (معادل ۳۰ درجه) به سمت شرق آسمان حرکت کرده‌است.

همان‌طور که در زمین رخ می‌دهد، حرکت تقدیمی باعث می‌شود که انقلابین و اعتدالین در طی هزاران و ده‌ها هزار سال در صورت‌های فلکی منطقه البروج بچرخند.

زمان اعتدالین و انقلابین نیز به دلیل موقعیت‌های چرخشی آنها، کمی بین زمین و مریخ متفاوت است. مشابه زمین، مریخ دچار حرکت تقدیمی می‌شود که باعث نوسان آهسته محور چرخشی آن می‌شود. چرخه حرکت تقدیمی مریخ بسیار طولانی‌تر از زمین است (۹۵۵۰۰ سال مریخی در مقابل ۲۶۰۰۰ سال). اثر دیگر تغییر تدریجی نقطه نزدیکترین فاصله (حضیض) در مدار مریخ است که به تفاوت بین سال خورشیدی و سال نجومی در مریخ می‌انجامد. این چرخه در مریخ نسبت به زمین نیز طولانی‌تر است. اثر ترکیبی این دو حرکت تقدیمی، یک چرخه کلی ۲۹۷۰۰ ساله مریخی (۵۵۹۰۰ سال زمینی) در مریخ ایجاد می‌کند.