اعاذه

معنی کلمه اعاذه در لغت نامه دهخدا

( اعاذة ) اعاذة. [ اِ ذَ ] ( ع مص ) نو زاییدن آهو و جز آن ، یقال : اعاذت و اعوذت. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). نو زاییدن.( آنندراج ). اعاذة و اعواذ ناقه و هر ماده ای ؛ زادن آن و در پناه گرفتن بچه ، آن بچه را تا هفت یا ده یا پانزده روز و آن ناقه یا حیوان را عائذ و معیذ و معوذخوانند و پس از سپری شدن مدت در پناه گرفتن بچه را مُطفِل نامند. اعاذه آهو؛ نو زاییدن آن. ( از متن اللغة ). || اعاذه به فرزند؛ ماندن با آن. ( از اقرب الموارد ). || ملتجی گردانیدن. || بازداشت خواستن کسی را. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). و اعواذ مثله. ( ناظم الاطباء ). || اعاذة و اعواذ کسی را؛ دعا کردن وی را تا از آسیب محفوظ ماند و گفتن به وی : خدا ترا پناه دهد و رقیه خواندن وی را. ( از اقرب الموارد ). || کسی را به پناه و جوار دیگری بردن. پناه دادن. ( ترجمان ترتیب عادل ص 15 ).در پناه گرفتن. در پناه بردن. ( از اقرب الموارد ).
- اعاذنا اﷲ ؛ پناه دهد ما را خدای. در تداول فارسی ، گاه اعاذنا اﷲ بجای استغفر اﷲ و هرگز، همچون قید یا صوت بکار رود.
- اعاذنا اﷲ من شرور انفسنا ؛ پناه دهد ما را خدای از ناهنجاری های خودمان.

معنی کلمه اعاذه در فرهنگ معین

(اِ ذِ ) [ ع . اعاذة ] (مص م . ) = اعاذت : پناه دادن ، نگه داری کردن .

معنی کلمه اعاذه در فرهنگ فارسی

اعاذت: حفظ ونگاهداری کسی راخواستن، نگاهداشتن، پناه دادن
( مصدر ) ۱ - پناه دادن رهانیدن . ۲ - نگاه داشتن .

معنی کلمه اعاذه در ویکی واژه

اعاذة
اعاذت: پناه دادن، نگه داری کردن.

جملاتی از کاربرد کلمه اعاذه

این سوره بیست و پنج آیتست، صد و نه کلمه چهار صد و سی حرف، جمله به مکه فرو آمد، مفسّران در مکیّات شمرند و درین سوره هیچ ناسخ و منسوخ نیست. و عن ابی بن کعب قال: قال رسول اللَّه (ص): من قرأ سورة «انشقّت» اعاذه اللَّه ان یعطیه «کِتابَهُ وَراءَ ظَهْرِهِ».
و عن عبد اللَّه بن رافع عن ابی هریرة قال: قال رسول اللَّه (ص): «الیوم الموعود: یوم القیامة، و المشهود: یوم عرفة، و الشاهد: یوم الجمعة لا طلعت الشّمس و لا غربت علی یوم افضل من یوم الجمعة لا یوافقها عبد مسلم یسأل اللَّه فیها خیرا الّا اعطاه و لا یستعیذ من شی‌ء الّا اعاذه).
وَ شاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ روی عبد اللَّه بن رافع عن ابی هریرة قال: قال رسول اللَّه (ص): الْیَوْمِ الْمَوْعُودِ یوم القیامة و المشهود یوم عرفة و الشّاهد یوم الجمعة ما طلعت شمس و لا غربت علی یوم افضل من یوم الجمعة، فیه ساعة لا یوافقها عبد مؤمن یدعو اللَّه فیها خیرا الّا استجاب له و لا یستعیذه من سوء الّا اعاذه منه.
و روی عن ابی بن کعب قال: قال رسول اللَّه (ص): من قرأ إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ اعاذه اللَّه ان یفضحه حین تنشر صحیفته.