اسیدی کردن

همان‌گونه‌که در واکنش‌های قبلی نیز مشاهده کردید، واکنش‌های آلکن‌ها و آلکین‌ها به‌دلیل دارا بودن پیوند دوگانه، بسیار مشابه می‌باشد. در مورد اکسایش آلکین‌ها نیز شرایط به‌همین گونه است. با استفاده از یک اکسنده همانند پرمنگنات‌پتاسیم در شرایط ملایم بازی، به‌راحتی می‌توان یک آلکین را به دی‌کتون مربوطه اکسید کرد. چون آلکین‌ها دارای دو پیوند π می‌باشند، دو مرحله اکسایش روی آن‌ها رخ می‌دهد و حدواسط‌های تترااُل حاصل می‌گردد. این ترکیب‌ها با از دست دادن دو مولکول آب به دی‌کتون تبدیل می‌شوند. درصورتی‌که واکنش در شرایط سخت‌تر همچون دمای بالا یا بازی غلیظ رخ دهد، پیوند بین کربن– کربن می‌شکند و محصول نهایی نمک اسیدکربوکسیلیک خواهد بود که با اسیدی کردن محیط، اسیدکربوکسیلیک حاصل می‌گردد.

گلابر اولین توصیف از تولید پتاسیم پرمنگنات را زمانی گزارش کرد که متوجه شد منگنز دی‌اکسید (به صورت ماده معدنی پیرولوزیت) می‌تواند در دماهای بالا با یک قلیا واکنش داده و ماده‌ای را به دست آورد که در آب حل می‌شود و محلولی سبز رنگ می‌دهد که به آرامی به رنگ بنفش-قرمز تبدیل می‌شود. این فرایند، مشابه فرآیندی است که هنوز در تولید پتاسیم پرمنگنات استفاده می‌شود. ابتدا منگنز دی‌اکسید را به پتاسیم منگنات اکسید می‌کنند. این فرایند با اسیدی کردن از طریق کربن دی‌اکسید جذب شده از هوا صورت می‌گیرد. در ادامه با اکسایش بیشتر به پتاسیم پرمنگنات بنفش اکسید می‌شود.