اسب دوانی

ورونسکی، که در اسب‌سواری ماهر است، در مسابقه‌ی اسب دوانی شرکت می‌کند. اودر طی آن مسابقه، اسب خود (فرو-فرو) را تحت فشار شدید قرار می‌دهد. بی‌توجهی  او باعث سقوط و شکستن کمر اسبش می‌شود. آنا، که در بین تماشاچیان مسابقه حاضر است، نمی تواند ناراحتی خود را در طی این حادثه پنهان کند. قبل از این مسابقه، آنا به ورونسکی گفته بود که از او باردار است. کارنین نیز در مسابقات حضور دارد. او به آنا می‌گوید که رفتارش نامناسب است. پس از مسابقه و در مسیر برگشت به خانه،  آنا در حالت پریشانی به رابطه خود نزد شوهرش اعتراف می‌کند. کارنین از او می‌خواهد که این رابطه را قطع کند تا از شایعات بیشتر جلوگیری شود، زیرا معتقد است که ازدواج آن‌ها حفظ خواهد شد.

این گونه نبود که همهٔ هرم‌سنگ‌های روم از آن مصر باشد. هیرود بزرگ پس از برقراری فرمانروایی‌اش، فرمان داد تا یک اُبلیسک گرانیتی قرمز رنگ مصری در میدان اسب دوانی قیصریه، شهر تازه سازاش که در شمال یهودیه قرار داشت بنا کنند. این هرم‌سنگ ۴۰ پا بلندی و ۱۰۰ تُن سنگینی داشت. باستان شناسان پس از آن که این سازه را کشف کردند آن را در جای اصلی‌اش بازسازی کردند.

از اسناد ورود و حضورِ آریایی‌ها می‌توان به موردی هیتی که در بغازکوی در آسیای صغیر یافت شده و نیز در نامه‌های العمارنَه از مصر علیا اشاره کرد که برخی نام‌های خاص آریایی از جمله «اَرتَتَمه» و «اَرتَمَنیه»، «اَرتَشوورَه» و «شووَرداتَه» در آنان دیده می‌شوند. در باغاز کوی کتابی در بارهٔ سوارکاری هم یافت شده که شخصی کیکولی نام از دولت میتانی گرد آورده‌است. در این کتاب، اصطلاحات مسابقهٔ اسب دوانی و اعداد، همه صورت پیش‌هندوآریایی دارند.

اندر آن روز که تو اسب دوانی بر دشت واندر آن روز که توگوی‌زنی در میدان

مشتری اسب دوانید سوی پیر زحل که جوانی تو ز سر گیر و بر او مژده بیار

شرط‌بندی برای قرن‌ها یک فعالیت تفریحی اصلی در بریتانیای کبیر بوده است. اسب دوانی نیز برای بیش از سه قرن موضوع مورد علاقه جهت فعالیت‌های شرط‌بندی بوده است. این رقابت‌ها که به شدت تحت نظارت حکومت بوده از منظر تاریخی با مخالفت‌های بسیاری از سوی پروتستان‌های اوانجلیکا و اصلاح‌طلبان اجتماعی مواجه بوده است.