اخراج کردن

پس دیگر روز ندیم با سلطان بگفت. سلطان بفرمود تا کاهن غزنوی را اخراج کردند و گفت:

به نوشتهٔ واشینگتن پست، وضعیت آمنه تا حدی بغرنج شده بود که در همان سال او را از آپارتمانش در بارسلونا اخراج کردند. پس از آن توسط مددکاران اجتماعی، وی به یک پناهنگاه بی‌خانمان‌ها، که دارای شرایط بسیار نامناسبی بود، منتقل می‌شود. وی پس از ۱۷ بار عمل جراحی، چشم راست خود را نیز از دست داد و پزشکان پیشنهاد تخلیه چشم او را دادند.

حکیم اوحدالدین از فضلای زمان و از حکمای اوان خود بوده. ظهورش در انتهای ملک ملکشاه و ابتدای دولت سلطان سنجر سلجوقی بوده و مداحی آن سلطان را نموده. در طریق شعر و شاعری طرزی مرغوب و طوری مطلوب داشته و در این سیاق همت بر تتبع ابوالفرج رونی می‌گماشته. با رشید الدین وطواط و ادیب صابر و امیر معزی و جمعی از فصحایِ شعرای آن عهد معاصر بوده. ادیب را تمجید نموده. در فن ریاضی مهارت کلی حاصل کرده و مردم را به احکام وی وثوق بوده. حکم به طوفان بادی کرده و تخلف یافته و ابنای زمان برو شوریدند. گویند ظهور جنگیزخان را ما دل به آن حکم داشتند که طوفان وار باعث ویرانی دیار گردید. به هر صورت به اغوای حکیم سوزنی سمرقندی، فتوحی شاعر با وی کید کرده قطعه در هجو بلخ گفته و به نام حکیم شهرت داد. بلخیان از حکیم رنجیده و حکیم را از بلخ اخراج کردند. آخر یافتند که قطعه از فتوحی است و اکنون در دیوان حکیم می‌نویسند. غرض، احوال و اقوال او مشهور عالم است و اشعارش شاعران را مسلم. در تذکره‌ها اشعار حکیم مندرج است و دیوانش هم بسیار. اما چون فقیر بیشتر اشعاری که متضمن حقیقتی و نصیحتی است قلمی می‌نماید و از ابیات شاعرانه چشم می‌پوشد، از ضبط قصاید و مدایح معذور است. به چند بیتی حکیمانه از عالم نصایح و چند قطعه حاکی بر حکمت و موعظه و قناعت اکتفا کرده و العذر عِندالکرام مقبول. گویند در اواخر حال تائب شد. سلطان او را طلب کرده، حکیم نپذیرفت و این قطعه را که در صفت تجرد خود گفته و مطلعش این است. به سلطان فرستاد:

بعد از پایان سلطنت سلیمان قبایل اسراییل در مورد جایگزین او دچار اختلاف شدند. ده قبیله شمالی پادشاهی اسراییل و دو قبیله دیگر پادشاهی یهودا را تشکیل دادند. در سال ۷۳۲ قبل از میلاد پادشاهی آشوریان به رهبری تیگلات-پیلسر سوم به پادشاهی اسراییل حمله کرد و بخشی از مردم آن را اخراج کرد. اسراییل به صورت کشور کوچکتری با حیات ادامه داد تا اینکه ۷ سال بعد در سال ۷۲۵ قبل از میلاد آشوریان بار دیگر به پادشاهی اسراییل حمله کرده و تمامی مردم آن را اخراج کردند. از این زمان به بعد چیزی از پادشاهی اسراییل در دست نیست و از این رو ده قبیله گم شده نامیده می‌شود.

تاریخچه پیدایش این مسابقات به نخستین بازی بین‌المللی راگبی برمی‌گردد که در شهر ادینبرای اسکاتلند در ۱۸۸۰ میان چهار کشور بریتانیایی برگزار شد و فرانسه هم در دهه ۱۹۰۰ به مسابقات اضافه شد و عنوان مسابقات پنج ملت پدید آمد. در ۱۹۳۱ کشورهای اصلی فرانسه را به دلیل نتایج ضعیف و شائبه حضور بازیکنان حرفه‌ای اخراج کردند. فرانسوی‌ها در سال ۱۹۳۱ برگشتند و به جز دوران جنگ جهانی دوم در تمام مسابقات بعدی حضور داشت. تیم ملی راگبی ایتالیا هم در سال ۲۰۰۰ به مسابقات اضافه شد. مسابقات قهرمانی شش ملت در بخش زنان هم برگزار می‌شود اما تیم ملی اسپانیا به جای تیم ایتالیا در بخش زنان مسابقه می‌دهد.

در تاریخ ۲۷ آوریل ۱۹۴۰، هاینریش هیملر، رئیس اس‌اس، دستور ایجاد یک اردوگاه تمرکز نزدیک شهر اوشویتس را صادر کرد. این دستور پس از دریافت گزارش مثبتی در مورد امکان ساخت اردوگاه توسط یک کمیته از اس‌اس، به ریاست اوبراشتورمفوهرر (سرهنگ) رودولف فرانتس هس، که فرماندهی اولیه‌ی آن را بر عهده داشت، صادر شد. آلمانی‌ها ساکنان منطقه را اخراج کردند و شروع به آماده‌سازی مکانی کردند که در گذشته یک پایگاه نظامی لهستانی بود، تا آن را به اردوگاه تمرکز تبدیل کنند.

اخراج ایران از کمیسیون مقام زن ملل متحد در زمان جمهوری اسلامی و در بحبوحه خیزش اعتراضی ایران و پس از گزارش‌هایی از خشونت فیزیکی، جنسی و کلامی توسط جمهوری اسلامی نسبت به زنان معترض ایرانی انجام شد. شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد در ۱۴ دسامبر ۲۰۲۲ (۲۳ آذر ۱۴۰۱) با اکثریت آرا ایران را از کمیسیون مقام زن ملل متحد اخراج کردند. قطعنامه پیشنهادی برای این امر از سوی ایالات متحده ارائه شده بود و ۲۹ عضو این شورای از قطعنامه پیشنهادی حمایت کردند.