آوازه خوان
معنی کلمه آوازه خوان در فرهنگ معین
معنی کلمه آوازه خوان در فرهنگ عمید
۱. کسی که پیشه اش آوازه خوانی است، خواننده.
۲. کسی که آواز خوب دارد و به همراه آهنگ خوب می خواند.
معنی کلمه آوازه خوان در فرهنگ فارسی
معنی کلمه آوازه خوان در ویکی واژه
آنکه آواز میخواند. خواننده، آوازخوان. کسی که آواز خواند، خواننده حرفهای.
جملاتی از کاربرد کلمه آوازه خوان
علاوه بر تأثیر کلیسا و سرودهای مذهبی بر موسیقی، کولیهای بیدین پرووینس، خنیاگران شمال فرانسه و جنوب انگلستان، قصه گوهای بومی و آوازه خوانهای آلمان نیز سهم بزرگی در پیشرفت موسیقی داشتهاند.
او از سال ۱۳۳۳ همکاری خود را با رادیو آغاز کرد. اولین آهنگش ساختهای از ابوالحسن صبا با شعری از ابوالحسن ورزی بودهاست. از اولین خوانندگان برنامههای گلها بود. او اولین برنامه یک شاخه گل را با ویولن ابوالحسن صبا و سنتور فرامرز پایور اجرا کرد. آهنگ راه شیراز از کارهای وزینی است که با ارکستر فارابی به سرپرستی همسرش مرتضی حنانه به اجرا درآورده است. آهنگهای محلی زیبایی در برنامههای گلهای صحرایی اجرا کردهاست. وی اولین بانوی آوازه خوان از شهر اصفهان است.
بر سر هر سروبن، قمریی اندر نوا بر رخ هر سرخ گل، بلبلی آوازه خوان
نه مرا آواز و صوت دل کشی ست تا کنم آوازه خوانی پای تار