آواز دهل

روبهان ترسند ز آواز دهل عاقلش چندان زند که لا تقل

بر آواز دهل مرد سلح کار معلق زن به نوبت نوبتی دار

به غیر عشق آواز دهل بود هر آوازی که در عالم شنیدم

این نقد بگیر و دست از آن نسیه بدار که‌آواز دهل شنیدن از دور خوش است

و چون رسولدار نزدیک رسول رسید، برنشاندند او را بر جنیبت‌ و سیاه پوشیده‌، و لوا بدست سواری دادند، در قفای رسول میآورد؛ و بر اثر رسول استران موکبی‌ میآوردند با صندوقهای خلعت خلافت، و ده اسب از آن دو با ساخت زر و نعل زر و هشت بجل‌ و برقع‌ زربفت‌ و گذر رسول بیاراسته بودند نیکو، و میگذشت و درم و دینار می‌انداختند تا آنگاه که بصف سواران لشکر رسید و آواز دهل و بوق و نعره خلق برآمد.

ز رعد آسمان بشنو تو آواز دهل یعنی عروسی دارد این عالم که بستان پرجهیز آمد

سعدیا عشق نیامیزد و عفت با هم چند پنهان کنی آواز دهل زیر گلیم

خطبه چو بر نام فریدون کنند گوش بر آواز دهل چون کنند‌؟

آن را که درگوش آواز وحی «قل» است، او را چه جای پروای آواز دهل است؟

آواز دهل نهان نماند در زیر گلیم و عشق پنهان