آن چنانی

آن چنانی ز عشق و طبع و مزیج که نسنجی به چشم عاقل هیچ

بگفت ای فلانی چرا تو چنانی چنین من از آنم که تو آن چنانی

اسیر روبه نفس آن چنانیم که گوئی پر شکسته ماکیانیم

من که باشم که آن چنانی را بر در من گدر تواند بود؟

در حسن چنان که آن توان گفت شکر ایزد را که آن چنانی