معنی کلمه آستان نشین در ویکی واژه
(قدیمی): شخص کم پایه؛ کم مرتبه. از صدر تا رسند بزرگان به آستان/ از عالم آستانه نشینان گذشته‌اند. «صائب‌تبریزی
آستان نشین
(قدیمی): شخص کم پایه؛ کم مرتبه. از صدر تا رسند بزرگان به آستان/ از عالم آستانه نشینان گذشته‌اند. «صائب‌تبریزی
جملاتی از کاربرد کلمه آستان نشین
شهری دل در آستین، بر درش آستان نشین اینت مسیح راستین درد نشان کیست او
کو خرابات کهف شیر دلان تا سگ آستان نشین باشم
تمییز صاف از درد دوران نمی تواند هر آستان نشینی در صدر جا گرفته
کسی که مجلس کیخسروی بیاراید صدش چو رستم زال آستان نشین بینی