آبشار زدن

این آسیب دیدگی در شرایطی محتمل است که توپ به میزان زیادی به تور نزدیک است. زمانی که توپ به میزان زیادی به تور نزدیک باشد، بازیکن در حال حمله برای آبشار زدن، در فاصلهٔ نزدیک تری از تور پرش می‌کند و این امر احتمال روی خط وسط زمین را افزایش می‌دهد. در این شرایط هم مهاجمان و مدافعان به میزان بالایی با خطر پیچ‌خوردگی مچ‌پا مواجه می‌شوند. روش‌های بسیار ساده‌ای برای پیشگیری از پیچ‌خوردگی مچ‌پا وجود دارد که عبارتند از: تغییر دادن قوانین، آموزش‌های فنی، و بستن نوار یا باند به قوزک پا.

پیچ‌خوردگی شدید مچ‌پا، زمانی در والیبال رخ می‌دهد که بازیکن روی تور برای دفاع یا آبشار زدن پرکش کرده‌است. این حادثه بدین دلیل رخ می‌دهد که دفاع یا آبشار زدن با پرش و احتمال فرود نامناسب روی پاها همراه است. تقریباً ۵۰ درصد تمامی پیچ‌خوردگی مچ‌پا در والیبال در زمان فرود پس از دفاع روی تور، و ۲۵ درصد آن‌ها به سبب فرود آمدن مدافع روی پای دیگر هم تیمی‌ها خود پس از دفاع چند نفره روی تور رخ می‌دهد.

آسیب دیدگی شانه در والیبال بسیار متداول است و همچنان تلاش‌ها برای دستیابی به روش‌های پیشگیری از آن موفقیت‌آمیز نبوده‌است. آمار بالای آسیب دیدگی شانه در بازیکنان والیبال به سبب فشار دائمی بر روی شانه‌ها در زمان آبشار زدن است که می‌تواند به آسیب دیدگی منجر شود. این فشار، به سبب چرخش بازو در مفصل شانه با یک سرعت بالا است. با این وجود، فنون آبشار زدن متعددی اعم از سنتی و دیگر روش‌ها وجود دارد که شانه‌ها را خطرناک گوناگونی مواجه می‌کند. بیان می‌شود برخی از روش‌های آبشار زدن، همراه با اینکه امکان پیشگیری از بسیاری از آسیب‌های شانه را افزایش می‌دهند، باعث عملکرد بهتر بازیکن نیز می‌شوند.