آئل

معنی کلمه آئل در لغت نامه دهخدا

( آئل ) آئل. [ ءِ ] ( ع ص ) شیر ستبر. || هر چیز ستبر از روغن و عسل و مانند آن.

جملاتی از کاربرد کلمه آئل

آئلیتا گورگنی دولوخانیان (ارمنی: Աելիտա Գուրգենի Դոլուխանյան؛ زادهٔ ۱۴ فوریهٔ ۱۹۴۲) تاریخ‌نگار ادبی اهل ارمنستان است.
آنتمیوس در حدود ۴۲۰ در کنستانتینوپل یا گالاتیا در امپراتوری روم شرقی و در یک خانوادهٔ ثروتمند، بانفوذ و برجسته زاده شد. در حدود ۴۵۳ با آئلیا مارسیا، تنها دختر مارسیان، امپراتور روم شرقی (حکومت ۴۵۰–۴۵۷) ازدواج کرد و از او صاحب چهار فرزند شد. آنتمیوس در فاصلهٔ ۴۵۳ تا ۴۵۴ فرماندهی نظامیان را در تراکیه برعهده داشت، سپس در ۴۵۵ به مقام کنسولی رسید و پس از آن در ۴۵۶ به درجهٔ «سرور سربازان» ارتقاء یافت.
روی «انّ للَّه سبحانه ملکا یقال له حزقیآئل له ثمانیة عشر الف جناح ما بین الجناح الی الجناح خمس مائة عام فخطر له خاطر هل فوق العرش شی‌ء فزاده اللَّه مثلها اجنحة اخری فکان له ستّة و ثلاثون الف جناح بین الجناح الی الجناح خمس مائة عام ثمّ اوحی اللَّه سبحانه الیه: ایّها الملک طر، فطار مقدار عشرین الف سنة فلم ینل رأس قائمة من قوائم العرش ثمّ ضاعف اللَّه له فی الجناح و القوّة و امره ان یطیر، فطار مقدار ثلثین الف سنة، فلم ینل ایضا فاوحی اللَّه عز و جل الیه: ایّها الملک لو طرت الی نفخ الصور مع اجنحتک و قوّتک لم تبلغ ساق عرشی، فقال الملک: سبحان ربی الاعلی فانزل اللَّه عز و جل: سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَی فقال النبی (ص): اجعلوها فی سجودکم.